- บุคคลไม่ควรคำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว ไม่ควรมุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง
- สิ่งใดล่วงไปแล้ว สิ่งนั้นก็เป็นอันละไปแล้ว และสิ่งที่ยังไม่มาถึง ก็เป็นอันยังไม่ถึง
- ก็บุคคลใดเห็นแจ้งธรรมปัจจุบันไม่ง่อนแง่น ไม่คลอนแคลนในธรรมนั้นๆ ได้
- บุคคลนั้นพึงเจริญธรรมนั้นเนืองๆ ให้ปรุโปร่งเถิด
- พึงทำความเพียรเสียในวันนี้แหละ ใครเล่าจะรู้ความตายในวันพรุ่ง
- เพราะว่าความผัดเพี้ยนกับมัจจุราชผู้มีเสนาใหญ่นั้น ย่อมไม่มีแก่เราทั้งหลาย
พระมุนีผู้สงบย่อมเรียกบุคคลผู้มีปรกติอยู่อย่างนี้ มีความเพียรไม่เกียจคร้านทั้งกลางวันและกลางคืน นั้นแลว่า ผู้มีราตรีหนึ่งเจริญ
ดูเพิ่ม[]
- คำนึง-ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว
- มุ่งหวัง-ไม่มุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง
- ง่อนแง่น-ไม่ง่อนแง่นในธรรมปัจจุบัน
- คำนึง-ไม่คำนึงถึงสิ่งที่ล่วงแล้ว (จำแนกเนื้อความ)
- มุ่งหวัง-ไม่มุ่งหวังสิ่งที่ยังไม่มาถึง (จำแนกเนื้อความ)
- ง่อนแง่น-ไม่ง่อนแง่นในธรรมปัจจุบัน (จำแนกเนื้อความ)
อ้างอิง[]
เพื่อความเข้าใจที่ชัดเจนและครบถ้วน กรุณาอ่านเพิ่มเติมที่